5دلیل برای اینکه برنامه نویسان باید مانند هکر ها فکر کنند

برنامه نویسی پنج مرحله اصلی دارد: شناسایی و تعریف مسئله ، برنامه ریزی برای حل مسئله ، برنامه نویسی، آزمایش و مستند سازی.

این یک فرایند دقیق است که بدون طی کردن تمام نکات اساسی نمی تواند تکمیل شود. در همه این موارد ، امنیت باید در نظر گرفته شود. همانطور که مشکلی پیش مآید و کدی را برای آن می نویسید ، باید مطمئن شوید که امنیت نیز حفظ میشود.

حملات سایبری روز به روز رایج تر می شوند و احتمالاً این روند تغییر نخواهد کرد. با توجه به اینکه افراد ، مشاغل ، سازمانها و دولت ها به فناوری وابسته تر هستند ، پیش بینی می شود که جرایم سایبری رشد زیادی بکند.

بیشتر کارهایی که مردم در جامعه معاصر انجام می دهند شامل استفاده از اینترنت ، رایانه ها و برنامه ها / نرم افزار است. این منطقی است که برنامه نویسان به جنبه امنیتی ساخت برنامه ها یا نرم افزار توجه داشته باشند. برای برنامه نویسان فقط کافی نیست که چیزی تولید کنند. از این گذشته ، آنها برای فروش محصولات خود به کاربران با دیگر رقبا در حال رقابت اند. بسیاری از مصرف کنندگان در حال حاضر نیاز به امنیت در برنامه های کاربردی خود دارند.

حملات سایبری عواقب مخربی دارند ، از سرقت هویت گرفته تا سرقت دارایی های دیجیتال. علاوه بر این ، حتی اگر مشاغل دچار حمله واقعی نشوند ، باز هم می توانند با عواقب وحشتناکی رو به رو شوند. برای مثال British Airways بخاطر خرابی در انطباق ، 183 میلیون پوند جریمه شد.

به دلایل زیر برنامه نویسان باید مانند هکر ها فکر کنند:

1.  سرسختی غیرقابل مقایسه:

هکر ها اکثراً درهک سیستم های امنیتی متخصصان خودآموز هستند. آنها افرادی هستند که صبر دارند و سعی می کنند تا سد های جلوی مسیرشان را بشکنند.

آنها برای یادگیری تکنیک ها همیشه به آموزش رسمی متکی نیستند و  عزم مداومی برای ورود به شبکه یا حساب کاربری دارند.

هکر ها سرسخت هستند. به طور کلی ، همه چیز را به تنهایی یاد می گیرند. آنها به دیگران اعتماد نمی کنند که دانش جدیدی را به آنها بیاموزند  و ترجیح می دهند خودشان کارشان را پیش ببرند. اگر چیزی وجود دارد که آنها نمی دانند یا متوجه نمی شوند ، از روش های خودشان برای یادگیری استفاده میکنند.

هکر ها لزوماً دوست ندارند راه های سخت را طی کنند ، اما به نوعی آنها مجبور هستند که راه سخت تر را طی کنند زیرا بیشتر کارهایی که انجام می دهند در کلاس تدریس نمی شود. کارهایی که ممکن است بخواهند آنها را امتحان کنند نیز می تواند غیرقانونی باشد.

2.  به جای خواندن و یادگیری سنتی ، کار می کنند

برای هکر ها بسیار مهم است که انگیزه کافی برای یادگیری انواع موضوعات کامپیوتری داشته باشند تا به اهداف خود برسند.انها همیشه در حال یادگیری هستند اما نه از طریق کتابخوانی و یادگیری سنتی بلکه جمع آوری دانش از طریق کار کردن و تجربه کسب کردن.

کارکردن اولویت بیشتری نسبت به خواندن یا شرکت در سخنرانی ها دارد. همانطور که ادگار دیل اعتقاد دارد ، مردم 5٪ دانش خود را از سخنرانی ها ، حدود 10٪ از خواندن و تقریبا 75٪ از تلاش کردن یاد می گیرند.

3.  پیش بینی نقض احتمالی امنیتی

کلیشه ای که هکر ها همیشه به فکر شکستن دیوار سایبری هستند، اشتباه نیست. بله ، آنها موارد دیگری را در ذهن دارند ، اما تمایل طبیعی به شکستن قوانین ، سواستفاده از امنیت ضعیف و از بین بردن سیستم های محافظت شده دارند.

وقتی برنامه نویسان اینطور فکر کنند، به نقاط ضعف امنیتی که ممکن است ناخواسته در روند برنامه نویسی ایجاد شود ، بیشتر توجه می کنند.

اینگونه برنامه نویسان همیشه به این فکر می کنند که چگونه می توانند یک پروتکل امنیتی را بدست آورند یا از یک اشکال نادیده گرفته شده در یک برنامه بهره برداری کنند.

آنها مشكلات را پیش بینی می كنند زیرا در ذهن خود نابودی چیزهایی را كه ایجاد می كنند را میتوانند تصور کنند. درک آنها از جرائم باعث می شود آنها در ایجاد دفاع بیشتر آماده شوند.

4.  تفکر،خلاقیت و تمایل به هنجارشکنی

هکر ها کاملاً خلاق و مدبر هستند. آنها ممکن است به کنوانسیون ها  علاقه مند باشند ، اما بیشتر آنها به شیوه های ابتکاری و بدون هیچ سازمانی کار میکنند. آنها بی وقفه راه های جدیدی را برای رسیدن به اهداف خود ایجاد می کنند و ناامیدی را در خود راه نمیدهند. هنگامی که آنها شکست میخورند ، سرسختی ذاتی باعث می شود دوباره تلاش را از سر بگیرند.

نکته این است که برنامه نویسان می توانند مشکلات خود را سریعتر حل کنند.

5.  سرگرمی

شغل  برنامه نویسی کار آسانی نیست. هنگامی که تمام آنچه در نظر دارید تکمیل برنامه در یک مدت زمان خاص است ، شما به احتمال زیاد فشار زیادی را تحمل می کنید و از کارهایی که انجام می دهید لذت نمیبرید.

اما در هک کردن معمولاً احساس شور و هیجان وجود دارد. هکر ها زمان خاصی را برای ورود به حساب های شخصی در نظر ندارند. آنها این کار را برای دستیابی به چیزی انجام می دهند و گاه به طور تصادفی یا متفاوت از هدف اصلی،علم جدیدی را یاد میگیرند. آنها همیشه در هر کاری که می کنند فرصت ها یا چیزهای مثبت را می بینند.

نتیجه

اگر برنامه نویسان یاد بگیرند که چطور مانند هکر ها فکر کنند ، می توانند برنامه های ایمن تری را توسعه دهند. آنها می توانند در رفع  نقض های امنیت توانایی بیشتری داشته باشند.

علاوه بر این ، برنامه نویسانی که ذهنیت هکر ها را دارند ، بعید است که از کار با کدها خسته شوند و عموماً خلاق تر و پایدار هستند.